Als er een strand in Thailand bestaat met fijner poederzand  dan Koh Hong moet deze zichzelf maar openbaren. Zoals voor alle eilanden voor de kust van Krabi, is het zand van Koh Hong eigenlijk opgemaakt uit de ontlasting van vis. Papegaaivis en andere koraalrif zeediertjes met scherpe tanden  verpulveren net als koeien, al grazende de poliepen van het koraal langs de rand van ‘t rif. De fijne witte melkachtige poeder die ze defeceren vind zijn weg door de golven uiteindelijk naar de oever en heeft daar over duizenden jaren een strand met het allerfijnste zand gevormeerd. Als je op je blote voeten langs de twee prachtige inhammen aan de zuidoostelijke oever van Koh Hong begeeft lijkt ‘t net alsof je op Thaise zijde loopt.

 

 

Hong is het Thaise word voor “kamer”  en  Koh Hong (kamer eiland ) heeft een verborgen kamer. Kamers worden waarschijnlijk gevormd in de karst eilanden als het plafond van een grot zo wordt overspoeld dat ‘t uiteindelijk instort:  Als de voormalige wortel overblijfselen boven het hoogste niveau van het getij uitstijgen , onstaat er een soort ommuurde florerende Tuin van Eden. Als de zee de kamer nog steeds blijft overspoelen, vormt er zich een  zoutwater lagune.

 

 

De "kamer" van Koh Hong heeft een beetje iets van beide. Bij vloed  is het een tot borst hoogte reausachtig zwembad. Bij eb een breed zanderige vlakte bedekt in door vijf puntige zeesterren. De ingang naar deze kamer op 't  eiland kun jr gemakkelijk missen als je bijvoorbeeld te snel langs een motor boot vaart.  Gelukkig, zijn er steeds meer bezoekers die de magie van deze plaats in stilte en met meer respect voor het  milieu ervaren, dankzij ‘t gebruik van hun  peddels..

 

 

 Misschien is het beste aspect van Koh Hong oneindige populariteit wel het feit dat de andere eilanden die deel uitmaken van dit uitgebreide archipel grotendeels onverkend blijven. Honderden vliegende vossen en Reusachtige Fruit vleermuizen, hebben zich op een van deze eilanden genesteld. Als verlengde stukken fruit hangend aan de bomen op de karst gesteenten, strekken ze zich constant uit en gapen ze tot zonsondergang, om vervolgens  met veel leven en lawaai de hemel te vullen. Vervolgens vliegen ze inwaards op hun 1,5 meter lange vleugels, op naar de rijke tropische fruitvlaktes in de wouden van Khao Phanom Bencha. Een nabijgelegen eiland heeft een perfect beschermde inham waarin onze voorvaderen  (en de contemporaine Chao-Leg-Zee Zigeuners) resten van vuur en bewijs van een ononderbroken habitat in de diepe roetlaag van de overhangende klip heben  achter gelaten. Verheven slaapplatformen gemaakt van bamboo, worden nog steeds door de de vogel-nestverzamelaars gebruikt en duiden op een duizende jaren oude woningsstijl.